کیک با سفیده تخم مرغ

کیک با سفیده تخم مرغ

(کیک کشک بادمجان )

مواد لازم


آرد 1 فنجان
BP 2 قاشق چایخوری
کره 2/1 فنجان
شکر 1 فنجان
وانیل 4/1 قاشق چایخوری
شیر 1 فنجان
سفیده تخم مرغ 3 عدد

طرز تهیه


کره نرم شده ، شکر و وانیل را با هم مخلوط کرده بهم می زنیم تا کمی نرم شود. بعد شیر را کم کم اضافه کرده و زدن ادامه می دهیم. سپس آرد و BP را اضافه کرده .سفیده تخم مرغ را بزنید تا از ظرف نریزد. طی سه مرحله با لیسک به بقیه مواد اضافه کنید و مایه کیک را در قالب 20 سانتی در فر 350 درجه به مدت 25 تا 30 دقیقه در طبقه وسط فر بپزید.

کیک کشک بادمجان

اس ام اس تبریک تولد

پیامک و اس ام اس عاشقانه با موضوع تبریک تولد

در این قسمت از سایت میهن گرام اس ام اس تبریک تولد قرار داده شده است

اگـر مـیـشد تمام شهر را به مناسبت میلادت اذین میبستم
اگـر میـشد روز میلادت را در تقویم ها روز تعطیل ثبت میکردم تا همه بدانند
که زمینی شدن تو واقعه عظیمی ست و همه جا باید تعـطیل باشد به خاطر آمدنت
اگـر میـشد خیلی کارها برایت میکردم اما دریغ
پــس آذین بندی دلم و تعطیلی دنیای مرا به یمن میلادت قبول کن و تبریک
عـاشـقانه ام را پذیرا باش. تولد تو طلوع عشق ست برای قلب بی قرارم

♥♥
♥

اس ام اس عاشقانه

♥
♥♥

هــم نفسم
امــشب شب تولد توست
شــبی که ستاره ایی به آسمان زندگیت افزوده می شود
ســتاره ایی که می تواند همانند نقطه عطفی در زندگیت بدرخشد و نورانی تر از تمامی ستارگان شود
عشــقم
سـوسـوی ستارگان آسمان در التهاب آمدن توست
آمــدی و آسمان و زمین را برایم بهشت کردی
تـنـها ستاره ی آسمان قلبم
تــولدت مبارک

♥♥
♥

اس ام اس تبریک تولد

♥
♥♥

میــلاد تو شیرین ترین بهانه ایست
کــه می توان با ان به رنج های زندگی هم دل بست
مـیـلادت مبارک

♥♥
♥

اس ام اس تبریک تولد

♥
♥♥

دیشــب برای روز تولدت یک سبد ستاره چیده ام
تکه ای ازماه را و یـک شاخه نیلوفر
تو مـتـولد می شوی و من عاشق تر میشوم
تولدت مـبارک

♥♥
♥

اس ام اس تبریک تولد

♥
♥♥

این هـدیه ی آسـمانی چشمانت
دلبـسته به شمعدانی چشمانت
ای عشــق تولدت مبارک قلبم
تـقدیم به مهربانی چشمانت
تــولدت مبارک مهربون

♥♥
♥

اس ام اس تبریک تولد

♥
♥♥

روز تــولدت بهترین روز عمرم است
روزی که باتپــش های تند تندقلبت شروع به زندگی کردی و نام تو درقلبم رویید
بـهترینم تولدت مبارک

♥♥
♥

اس ام اس تبریک تولد

♥
♥♥

سـتـاره هارابرای آمدنت گلچین کرده بودم وقتی آمدی
خورشیـد نگاهت دیگرستاره ای برایم نگذاشت
اما من از بـس دوستـت دارم با عشق قلبم راتقدیمت میکنم
تولدت مــبارک

♥♥
♥

اس ام اس تبریک تولد

♥
♥♥

بهــترینم بهترین آرزو را برای بهترین روزهایت آرزومندم
تولدت مـبارک

♥♥
♥

اس ام اس تبریک تولد

♥
♥♥

امـروز بهـترین روز زندگیمه
روزیه که خـدا یه فرشته ی مهربونشو بهم هدیه داد
کـاش زمان وایسـه و امروز تموم نشه هیچوقت
بهـترین لحظه هام کنار تو بودن
از خدا مـیـخوام سال های دیگه این روزو کنار هم جشن بگیریم
روزت مبـارک فرشته ی زندگیم

♥♥
♥

اس ام اس عاشقانه

♥
♥♥

تَـوَلُد تَوَلُد تَوَلُدِت مُبـارَک
مُبارَک مُبارَک تَوَلُدِت مُبـارَک
لَـبِـت شاد و دِلِت خوش
چـو گُل پُرخَنده باشی
بـیـا شَمعا رو فوت کُن
کـه صَد سال زِنده باشی
تَـوَلُد تَوَلُد تَوَلُدِت مُبـارَک
مُبـارَک مُبارَک تَوَلُدِت مُبارَک
ت َ و َ ل ُ د ِ ت مُ ب ا ر َ ک

♥♥
♥

اس ام اس عاشقانه تبریک تولد

لینک مستقیم: http://mihangram.com/lovely-sms-happy-birthday-2.html

عزت یافتن

دستورالعملی برای عزت یافتن و عزیز شدن

مذهبی:

این توصیفی است که در طلیعه ی ماه مبارک رمضان، در محفل انس با قرآن، رهبر عزیز انقلاب (مدظله العالی) از قرآن دارند؛ این برگرفته از نگاهی عمیق و جهانی به قرآن است و یادآورمان می شود که قرآن، زنده است؛ حیات دارد و کارهای عظیمی می کند.

چرا با قرآن و در قرآن عزت و قدرت موج می زند؟ چگونه است که “قدرت ها و ابر قدرت   ها و بمب اتم و رژیم صهیونیستی و امثال اینها، هیچ غلطی نمی توانند بکنند؛ مهم این است که ما پایه  های ایمانیِ قرآنی خودمان را روزبه روز مستحکم تر کنیم”( بیانات مقام معظم رهبری در محفل انس با قرآن کریم در اولین روز ماه مبارک رمضان 1437- 18/3/95)
پاسخ قرآن به این گونه سوالات می تواند در چهار دسته جای می گیرد:

1-  قرآن کتابی است از سوی خدای قدرتمند

“تَنْزِیلُ الْکِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ ” (جاثیه، 2) (زمر،1) “این کتابى است که از سوى خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. “

“آنچه را خداوند از رحمت براى مردم بگشاید کسى نمى  تواند جلو آن را بگیرد ” و “آنچه را باز دارد و امساک کند کسى بعد از او قادر به فرستادن آن نیست”

“عزیز” به معنى قدرتمند و شکست ناپذیر است (تفسیر نمونه، ج 21، ص 227) پس قرآن کلام کسی است که از موضع قدرت بی ¬انتها و بی منازع سخن می گوید. پس تمسک به قرآن می تواند انسان را به آن منبع عظیم عزت و قدرت متصل کند. قدرتی که اگر اراده کند که منفعتی به کسی داده شود، هیچ مانعی سر راهش نتواند بود: “ما یَفْتَحِ  اللَّهُ  لِلنَّاسِ  مِنْ  رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِکَ  لَها” (فاطر، 2) “آنچه را خداوند از رحمت براى مردم بگشاید کسى نمى  تواند جلو آن را بگیرد ” و “آنچه را باز دارد و امساک کند کسى بعد از او قادر به فرستادن آن نیست” “وَ ما یُمْسِکْ  فَلا مُرْسِلَ  لَهُ  مِنْ  بَعْدِهِ ” (فاطر، 2)

2-  عزت، فقط در دست خداست

قرآن می فرماید: “مَنْ کانَ یُریدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمیعا” (فاطر، 10) کسانى که عزت مى  خواهند از خدا بطلبند چرا که تمام عزت از آن خداست : “وَ لا یَحْزُنْکَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمیعاً هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ ” (یونس، 65)
در حدیثى از انس نقل شده که پیامبر صلی الله و علیه وآله فرمود: “ان ربکم یقول کل یوم انا العزیز، فمن اراد عز الدارین فلیطع العزیز” ” پروردگار شما همه روز مى  گوید: منم عزیز و هرکس عزت دو جهان خواهد باید اطاعت عزیز کند”
در حالات امام حسن بن على علیه السلام مى  خوانیم که در ساعات آخر عمرش هنگامى که یکى از یاران به نام “جنادة بن ابى سفیان” از او اندرز خواست نصایح ارزنده و موثرى براى او بیان فرمود که از جمله این بود:
“و اذا اردت عزا بلا عشیرة و هیبة بلا سلطان فاخرج من ذل معصیة اللَّه الى عز طاعة اللَّه” “هرگاه بخواهى بدون داشتن قبیله “عزیز” باشى و بدون قدرت حکومت، هیبت داشته باشى، از سایه ذلت معصیت خدا بدر آى و در پناه عزت اطاعت او قرار گیر”
و اگر مى  بینیم در بعضى از آیات قرآن “عزت” را علاوه بر خداوند، براى پیامبر صلی الله و علیه وآله و مومنان قرار مى  دهد: “وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُوْمِنِینَ ” (منافقون، 8) به خاطر آن است که آنها نیز از پرتو عزت پروردگار کسب عزت کرده  اند، و در مسیر طاعت او گام بر مى  دارند. (تفسیر نمونه، ج 18، ص193- 194)

3- قرآن، کتابی قدرتمند است

وَ إِنَّهُ لَکِتابٌ عَزِیزٌ: “قرآن کتابى است قدرتمند و شکست ناپذیر” (فصلت، 41)
یکی از توصیفاتی که قرآن از خودش میکند، وصف عزت و قدرتمندی است. قرآن، یک معجزه است و معجزه یعنی آن چه که دیگران در برابرش عاجز و ناتوانند و قرآن در میان همه ی معجزات، سرآمد و بی مانند است.

4-  قهرمانان قرآن الگوهای عزت و استقامت

انس با قرآن ، سبب می شود سبک زندگی اسوه ها و قهرمانانی که قرآن معرفی می کند، در زندگی انسان پیاده شود. کم کم مومنِ مأنوس با قرآن، از الگوهای قرآنی تأثیر فکری و رفتاری می پذیرد.

“هرگاه بخواهى بدون داشتن قبیله “عزیز” باشى و بدون قدرت حکومت، هیبت داشته باشى، از سایه ذلت معصیت خدا بدر آى و در پناه عزت اطاعت او قرار گیر”

یکی از جنبه های شخصیتی قهرمانان قرآن، قدرت و شکست ناپذیری است. قهرمانان قرآن مانند کوهند. اتفاقات کمرشکن زندگی، تکانشان نداده است چون با تمام وجود، به دست قدرت حضرت حق، پشت گرمند.
موسای کلیم الله از قلدری های فرعون ترسیده بود یا ابراهیم بت شکن از تهدیدهای نمرود؟ یوسف پیامبر از سیاهچال مکر زلیخا بیم داشت یا نوح نبی از طعن و تمسخر کافران؟ هیچکدام.
در قاموس قهرمانان قرآن، سرخم کردن و اظهار عجز در برابر غیر خدا، معنایی ندارد. تکیه کردن به پشتوانه ای غیر از خدای متعال، پذیرفته نیست.
آنچه که قرآن از برهه های زندگیِ اولیای خدا -که همان اسوه ¬های زندگی هستند برای ما- می گوید، آیینه ای تمام نماست از: “إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون ” (احقاف، 13)
در سخت ترین شرایط چون خدا هست، ترس و ناامیدی، نیست. برای نمونه، وقتی همراهان موسی (علیه السلام) هنگام هجرت، خود را در حصار فرعونیان دیدند و کار را تمام شده یافتند، دلِ قرص پیامبرشان، تنها گرمِ همراهیِ خدا بود:
“فَلَمَّا تَراءَا الْجَمْعانِ قالَ أَصْحابُ مُوسى  إِنَّا لَمُدْرَکُون  قالَ کَلاَّ إِنَّ مَعی  رَبِّی سَیَهْدین”  (شعرا، 61- 62)
“هنگامى که دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسى گفتند: به طور قطع ما در چنگال فرعونیان گرفتار شدیم و راه نجاتى وجود ندارد. گفت: چنین نیست آنها هرگز بر ما مسلط نخواهند شد، چرا که پروردگار من با من است و به زودى مرا هدایت خواهد کرد.”
و سخن پایانی نیز از فرمایشات رهبر انقلاب است که فرمود:
“قرآن این است؛ یک قدرت فوق  العاده و بی  انتها که ما به قدر ظرفیّت خودمان باید بتوانیم ان  شاء الله از آن استفاده بکنیم.”

منبع: موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

عزت یافتن

راه نجات از مال حرام

پرهیز از لقمه حرام و راه نجات از مال حرام

مذهبی

از على بن ابى حمزه روایت شده: دوستى داشتم از کاتبان بنى امیه، به من گفت از امام صادق برایم اجازه ملاقات بگیر، از حضرت اجازه خواستم، امام براى دیدار با او اجازه داد، هنگامى که وارد بر حضرت شد سلام کرد و نشست و گفت: من جزء افراد ادارى بنى امیه بودم و از طریق حکومت آنان به مال فراوانى دست یافتم و از اینکه این ثروت را از کجا به دست مى آورم چشم پوشى داشتم!

حضرت صادق (ع) فرمود: اگى بنى امیه نیروئى نمى یافتند که براى آن نویسندگى کند، و غنیمت بیاورد، و به سود آنان بجنگد، و در گروهشان قرار گیرد حق ما را از ما غارت نمى کردند، و اهل بیت پیامبر را از حقشان محروم نمى نمودند، قطعاً اگر مردم آنان را با آنچه داشتند وا مى گذاشتند چیزى جز اندک مالى که داشتند نصیبشان نمى شد، بى تردید قدرت بنى امیه ناشى از قدرت مردمى بود که به آنان پیوستند، و در همه زمینه ها با آنان همکارى کردند!

دوستم به حضرت صادق گفت: براى من راه خروجى از این بن بستى که دچار آن هستم وجود دارد، روزنه اى براى نجاتم از بار سنگین که به دوش خود قرار داده ام هست؟

حضرت فرمود: اگر تو را در این زمینه راهنمائى کنم مى پذیرى، و آنچه را بگویم انجام مى دهى، مى گفت: آرى انجام مى دهم، حضرت فرمود: از آنچه از دیوان بنى امیه به دست آورده اى جدا شو و از این گردونه حرام بیرون بیا، اگر صاحبان مال را مى شناسى مالشان را به آنان برگردان، اگر نمى شناسى از جانب آنان صدقه بده، من نزد خدا براى تو بهشت را ضمانت مى کنم.

على بن ابى حمزه مى گوید: دوستم مدتى طولانى در سکوت فرو رفت سپس گفت: اماما فدایت شوم، آنچه را فرمان دادى به اجرایش گذاردم.

على بن حمزه مى گوید دوستم با ما به کوفه بازگشت، چیزى نزد او نماند مگر این که از آن بیرون شد، تا جائى که لباس هاى بدنش را نیز از خود دور کرد، من با کمک دوستانم لباسى براى او خریدم و مالى براى هزینه زندگى اش به او دادم، مدت کمى نگذشت که بیمار شد، با جمعى از دوستان به عیادتش رفتیم، در حال احتضار بود، دیده گشود، و به من گفت: به خدا سوگند حضرت صادق به ضمانتش وفا کرد، سپس از دنیا رفت، و من با دوستانم امور او را از غسل و کفن و دفن انجام دادیم، چون پس از این داستان خدمت حضرت صادق (ع) رسیدم به من نظر انداخت و فرمود: على بن ابى حمزه به خدا سوگند ضمانتم را نسبت به دوستت وفا کردم، گفتم فدایت شوم عین حقیقت است به خدا سوگند هنگام مرگش به این معنا اقرار کرد. «1»

فضیل بن عیاض مى گوید: از کسب هائى که در مسیر حکومت بنى عباس انجام مى گیرد، از حضرت صادق (ع) پرسیدم، حضرت مرا از ورود به آن کسب ها به شدت نهى کرد و فرمود: اى فضیل به خدا سوگند زیان این حاکمان ستمگر که بر پا بودنشان در سایه کارهائى است که مردم براى آنان انجام مى دهند، براى این امت از زیان ترک و دیلم بى دین و وحشى شدیدتر است، از حضرت درباره ورع پرسیدم که چه کسانى از مردم آراسته به ورع هستند؟ حضرت فرمود آنان که از محرمات خداوند بپرهیزند، و از کمک به این حکومت جائر به هر شکل ممکن اجتناب ورزند، جامعه اگر از شبهات دورى نکند در حرامى که به آن آگاهى ندارد مى افتد، جامعه هنگامى که منکرى را ببیند و در صورت قدرت در مقام جلوگیرى از آن برنیاید به یقین دوست داشته خداى عزوجل معصیت شود، و هر کس دوست داشته باشد خدا معصیت شود آشکار را به دشمنى با خدا برخاسته، و هر کس بقاء و دوام ستمگران را بخواهد، دوست داشته خداى عزوجل معصیت شود، حضرت حق خودش را بر نابودى ستمگران ستوده است آنجا که در قرآن فرموده: «2»

«فقطع دابر القوم الذین ظلموا و الحمد لله رب العالمین:» «3»

در نهایت ریشه کسانى که به آیات ما و به مردم ستم ورزیدند قطع شد، و همه ستایش ها ویژه خدا مالک و مربى جهانیان است.

تقواى شدید در تغذیه کودک

ابوالمعالى دانشمندى است که پس از اقامت طولانى در مکه و مدینه به شهر نیشابور که در آن زمان حوزه علمى رایج و داراى کتاب خانه اى معظم بود بازگشت.

زمان بازگشتنش به نیشابور حکومت بر کشور ایران بر عهده الب ارسلان سلجوقى، و وزارت به دست خواجه نظام الملک بود.

خواجه دانشگاه نظامیه را بخاطر ابوالمعالى ساخت، و خطابه و تدریس را در آن مرکز علمى به او تفویض کرد.

پدر ابوالمعالى شیخ ابو محمد عبدالله از پرهیزکاران و باسوادان روزگار خویش بود و از طریق نویسندگى و نسخه بردارى از کتاب ها تأمین معاش مى نمود.

او از محصول زحمات و دسترنج خود که مالى پاک و حلال بود پولى پس انداز کرد و کنیزى خرید، کنیز زنى پاکدامن و پرهیزکار و داراى منشى نیک و اخلاقى پسندیده بود، و پس از مدتى حامله شد، شیخ ابو محمد پس از حامله شدن کنیز بیش از پیش در حلال بودن معیشت خانواده اش به مراقبت برخاست.

زمانى که کنیزش وضع حمل کرد، به شدت سفارش کرد، و اهتمام نمود که طفل از شیر زن هاى دیگر تغذیه نشود، و در نهایت زحماتش براى پاک بار آمدن طفل ضایع نگردد.

شیخ یک روز وارد اطاق شد، مادر طفل در بستر بیمارى قرار داشت، غافل از این که طفل به اندازه لازم از شیر مادر نخورده بود، و زنى از همسایگان که در آنجا حضور داشت براى ساکت کردن بچه مقدارى شیر به او داده بود، شیخ پس از آگاه شدن به این داستان بسیار اندوهگین شد، بچه را برداشت و سرازیر کرد، و با دستش شکم طفل را فشار مى داد و با انگشتش دهان بچه را باز مى کرد تا هر چه شیر خورده بود از دهانش بیرون ریخت و در آن حال مى گفت مردن فرزندم براى من آسان تر است از این که زنده بماند و طبیعت او آلوده به فساد و سرشته با شیر مجهولى گردد!

این طفل همان ابوالمعالى امام الحرمین است که بر اثر دقت پدرش در تغذیه از او مال حلال و تربیتش مطابق با اصول اسلام در آینده شخصیتى برجسته و از دانشمندان نامى شد. «4»

پرهیز از لقمه حرام

روزى هارون به وسیله غلام مخصوصش از غذاى ویژه خود براى بهلول فرستاد، غلام غذا را نزد بهلول گذاشت، بهلول گفت: من از این غذا نمى خورم آن را نزد سگ هاى پشت حمام ببر، غلام به شدت عصبانى شد و فریاد زد: احمق این غذا غذاى مخصوص هارون است، من اگر آن را نزد هر یک از امناى دولت و وزراى حکومت میبردم به من جایزه و صله مى داد، تو آن را رد کرده گستاخى هم مى کنى! بهلول گفت: آهسته سخن بگو که اگر سگ ها هم بفهمند این غذاى خلیفه است از آن نخواهند خورد! «5»

حساب قیامت بسیار دقیق است.

هارون الرشید در دیدارى با بهلول به این صورت آغاز سخن کرد: مدتى است آرزوى دیدارت را مى کشیدم، بهلول گفت: من به دیدار تو هیچ میل و علاقه اى ندارم، هارون درخواست پند و موعظه کرد، بهلول گفت: نسبت به چه کارى و برنامه اى تو را نصیحت کنم؟ سپس به جانب کاخ سر به فلک کشیده بغداد و عمارت هاى بلند و گورستان اشاره کرد و گفت: اى هارون این قصرهاى بلند از کسانى بوده است که هم اکنون در زیر خاک هاى تیره این قبرستان خوابیده اند!

اى هارون چه حالى براى تو خواهد بود روزى که براى محاسبه اعمالت در پیشگاه عدل الهى بایستى و حضرت حق به تمام حرکات دوران عمرت رسیدگى نماید!!

مالک روز قیامت با نهایت دقت از تو بازپرسى کند، و به حساب اعمالت برسد، راستى چه وضعى خواهى داشت آن روزى که خداى تو چنان به دقت به پرونده ات بنگرد، و در رسیدگى به پرونده ات به صورتى عدالت را بکار گیرد که حتى از هسته خرما و از پرده نازکى که آن هسته را فرا گرفته، و از آن نخ باریکى که در شکم هسته است، و از آن خط سیاهى که در کمر هسته نقش بسته باز خواست نماید و تو در مدت حسابرسى در میان اهل محشر روسیاه و دست خالى و گرسنه و تشنه و برهنه باشى، در چنان روزى بیچاره و زبون خواهى شد و همه از روى مسخره به تو خواهند خندید، هارون از سخنان بهلول متأثر شده اشک از دیدگانش به پهناى صورتش جارى شد.

تهیدست و بینوا

پیامبر بزرگوار اسلام به اصحاب خود فرمودند: تهیدست و بینوا کیست؟ پاسخ دادند کسى که درهم و دینار نداشته باشد، و فقر مالى بر دوشش سنگینى کند، حضرت فرمود: چنین کسى تهیدست و بینوا نیست، تهیدست و بینوا کسى است که وارد عرصه قیامت شود و از مردم حقوقى بر عهده داشته باشد، به این صورت که کسى را زده باشد، و به دیگرى ناسزا گفته و فحش داده، و حق شخص سومى را ضایع کرده یا غصب نموده، اگر حسناتى داشته باشد در برابر حقوق مردم از او گرفته و به صاحبان حقوق دهند، و چنانچه حسناتى نداشته باشد از گناهان صاحبان حقوق برداشته و بر دوش او مى نهند و نظر حق از این آیه شریفه، همین است. «6»

وَ لَیَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالًا مَعَ أَثْقالِهِمْ: «7»

و مسلماً بارهاى سنگین گناهان خود را همراه با بارهاى سنگین گناهان دیگران حمل خواهند کرد.

با توجه به این که زمان تحریر این تفسیر بسیارى از مردم نسبت به حلال و حرام الهى توجهى ندارند، و حرام خوارى، در میان مردم رواج دارد، و غصب و ربا و رشوه و دزدى و بردن مال یکدیگر از راه نامشروع فرهنگ شده، و جامعه کمتر به مسائل الهى و مواعظ اهل بیت گوش مى دهند لازم دانستم در زمینه مال حرام چند روایت بسیار مهم دیگر علاوه بر روایاتى که در سطور گذشته نوشته شد ثبت این دفتر شود، باشد که خواننده اى بخواند، یا از طریق مبلغان مطالعه کننده این دفتر به گوش مردم برسد و اثر مطلوبش را در زندگى بگذارد.

از رسول خدا روایت بسیار مهمى در باب لقمه حلال و حرام به این مضمون در کتاب هاى معتبر نقل شده است.

«من اکل الحلال قام على رأسه ملک یستعفر له حتى یفرغ من اکله، و قال اذا وقعت اللقمة من حرام فى جوف العبد لعنه کل ملک فى السماوات و الارض، و ما دامت اللقمه فى جوفه لا ینظر الله الیه و من اکل اللقمة من الحرام فقد باء بغصب من الله فان تاب تاب الله علیه و ان مات فالنار اولى به:» «8»

کسى که از حلال ارتزاق کند، فرشته اى بالاى سرش براى او استغفار مى کند تا از خوردنش فارغ شود، و چون لقمه اى از حرام در شکم انسان قرار گیرد، تمام فرشتگان آسمانها و زمین او را لعنت کنند، و تا آن لقمه در شکم اوست خدا به او نظر رحمت نیندازد، و کسى که لقمه حرام بخورد دچار خشم خدا مى شود، پس اگر با حرام قطع رابطه کند و گذشته را جبران نماید و در حقیقت توبه کند، خدا توبه اش را مى پذیرد و اگر بى توبه بمیرد آتش به او سزاوارتر است.

از حضرت صادق (ع) در روایت بسیار با ارزشى نقل شده است:

«فمن نال من رجل شیئاً من عرض او مال وجب علیه الاستحلال من ذلک و الانفصال من کل ما کان منه الیه، و ان کان قد مات فلیتنصل من المال الى ورثته و لیتب الى الله مما اتى الیه حتى یطلع علیه عزوجل بالندم و التوبة و الانفصال:» «9»

کسى که به شخصى در مسئله مال و آبرو ستم کند و در این دو جهت ضربه و زیان به او بزند، واجب است از او حلالیت بخواهد، و ذمه خود را از آن پاک و برى کند، هر گاه صاحب حق از دنیا رفته باشد باید با رد اموال به ورثه اش ذمه خود را آزاد نماید، و از آنچه مرتکب شده با پشیمانى و توبه واقعى و بریدن از اینگونه ستم پرونده اش را پاک نموده، خود را به حضرت حق بقبولاند.

«عن شیخ من النخع قال: قلت: لابى جعفر انى لم ازل والیاً منذ زمن الحجاج الى یومى هذا فهل لى من توبة قال فسکت ثم اعدت علیه فقال: لا حتى تودى الى کل ذى حق حقه:» «10»

پیرمردى از قبیله نخع مى گوید: به حضرت باقر گفتم: من از روزگار حجاج تا به امروز پیوسته حاکم و فرماندار بودم، آیا راهى به توبه دارم، حضرت سکوت کرد، براى بار دوم مطلبم را تکرار کردم حضرت پاسخ داد نه توبه ات پذیرفته نمى شود مگر حق هر صاحب حقى را به او بازگردانى.

محمدبن عذافر از پدرش که براى کارمندان رتبه اول بنى عباس کار مى کرد و مزد قابل توجهى مى گرفت روایت مى کند که روزى حضرت صادق (ع) به من گفت:

«یا عذافر نبئت انک تعامل ابا ایوب و الربیع فما حالک اذا نودى بک فى اعوان الظلمة قال: فوجم ابى فقال: ابوعبدالله لما رأى ما اصابه: اى عذافر انما خوفتک بما خوفنى الله عزوجل به قال محمد فقدم ابى فلم یزل مغموماً مکروبا حتى مات:» «11»

اى عذافر به من خبر رسیده که براى ابا ایوب و ربیع کار مى کنى، چه حالى خواهى داشت روزى که تو را به عنوان کمک دهنده به ستمکاران به دادگاه بخواهند، محمد مى گوید پدرم بسیار اندوهگین شد، امام صادق وقتى در چهره ى او حزن شدید دید فرمود: اى عذافر من ترا به چیزى ترسانیدم که خدا مرا به آن ترسانیده، محمد مى گوید پدرم آمد و همواره محزون و غصه دار بود تا از دنیا رفت.

حدید نامى مى گوید: از حضرت صادق (ع) شنیدم مى فرمود:

«اتقوا الله و صونوا دینکم بالورع و قووه بالتقیة و الاستغناء بالله عزوجل، انه من خضع لصاحب سلطان و لمن یخالفه على دینه طلبا لما فى یدیه من دنیاه، اخمله الله عزوجل و مقته علیه و وکله الیه فاذا هو غلب على شى ء من دیناه فصار الیه منه شیئ نزع الله جل اسمه منه البرکة و لم یأجره على شى ء ینفقه منه فى حج و لا عتق و لا بر:» «12»

از خدا پروا کنید، و تقواى الهى را در همه امورتان بکار گیرید، و دینتان را با پارسائى و پاکدامنى حفظ نمائید، و آن را با پنهان داشتن امورتان از دشمن تقویت کنید، به راستى کسى که به خاطر به دست آوردن ثروتى که نزد صاحبان زور و مخالفان فرهنگ اهل بیت است به آنان تواضع کند، و سر فروتنى به نزدشان به زیر اندازد، خدا او را از بزرگى و آبرومندى ساقط کند، و بر او خشم گیرد، و وى را به آن ستمکار و مخالف واگذارد، پس هنگامى که بر ثروت آنان ظفر یابد و چیزى از آن در اختیارش قرار گیرد خداى عزوجل برکت را از آن ریشه کن مى کند، و بر هزینه اى که از آن مال براى حج یا آزاد کردن برده یا کار نیک مى پردازد، پاداشى مقرر نمى کند!

از ابن ابى یعفور که از چهره هاى برجسته شیعه و مؤمن کم نظیرى است روایت شده که: من نزد حضرت صادق (ع) بودم، مردى از شیعیان وارد بر حضرت شد و عرض کرد خداوند امورت را در برابر این حاکمان ستمکار بهتر نماید، چه بسا که به شیعه اى از گروه ما مضیقه و سختى مى رسد، پس او را به بنائى دعوت مى کنند تا بنائى براى آنان بسازد، یا نهرى حفر کند، یا وسیله تیز کننده اى را اصلاح نماید، نظر شما در این زمینه چیست؟

حضرت صادق فرمود: ابداً دوست ندارم براى آنان گرهى به نخ یا طناب یا لباسى بزنم، یا نخى را براى دوختن همیان و کیسه براى آنان ببافم، گرچه براى من از طرف آنان میان دو جانب ثروت سنگینى باشد نه و دوست ندارم قلمى به نفع آنان در مرکّب بزنم، بى تردید یارى دهندگان ستمکاران در قیامت در سرا پرده اى از آتش هستند تا خدا از حکم نمودن میان عباد فارغ گردد. «13» پیامبر از حرام خواران پس از خودش به ابن مسعود چنین خبر داد:

«یا بن مسعود و الذى بعثنى بالحق لیأتى على الناس زمان یستحلون الخمر، یسمونه النبیذ علیهم لغتة الله و الملائکة و الناس اجمعین، انا منهم برى و هم منى براء.

یا بن مسعود الزانى بامه اهون عند الله ممن یدخل فى ماله من الربا مثقال حبة من خردل، و من شرب المسکر قلیلًا او کثیراً فهو اشد عند الله من آکل الربا لانه مفتاح کل شر.

یا بن مسعود اولئک یظلمون الابرار، و یصدقون الفجار و الفسقة، الحق عندهم باطل و الباطل عندهم حق، هذا کله للدنیا و هم یعلمون انهم على غیر الحق …..» «14»

پسر مسعود به خداوندى که مرا به حق مبعوث به رسالت کرد، زمانى بر مردم بیاید که ماده مست کننده را بخورند در حالى که نام نبیذ بر آن مى گذارند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان باد، من از آنان بیزارم، و آنان هم از من بیزارند.

پسر مسعود زنا کننده با مادرش نزد خدا گناهش از کسى که در مالش به وزن خردل ربا وارد مى شود سبک تر است، و کسى که مایع مست کننده بنوشد چه کم، چه زیاد، گناهش نزد خدا از خورنده ربا سنگین تر است، زیرا مایع مست کننده کلید هر ضرر و زیانى است.

پسر مسعود، اینان به نیکان ستم روا مى دارند، و بدکاران و فاسقان را تصدیق مى کنند، حق نزد آنان باطل، و باطل نزد آنان حق است، همه این امور را بخاطر تحصیل دنیا و کسب پول و ثروت انجام مى دهند، در حالى که مى دانند کارشان ناحق است.

فرهنگ شیطان

در آیه 34 سوره بقره درباره شیطان بحث بسیار مفصلى گذشت، در اینجا نیازى به بحث مشروح نمى بینم ولى باید بدانیم که حضرت حق به نفع ما انسان ها به طور مکرر در آیات قرآن و به زبان انبیاء دشمن بودن شیطان و فرهنگ خسارت بارش را گوشزد نموده و همه را از این جرثومه پلید، و موجود سرکش و این که او دعوتى جز به حرکت در مسیر گام هاى سه گانه اش ندارد بر حذر داشته است.

«در گام اول با انگیزش اعمال پست و افسون هاى گوناگون بدى و گناه را ناچیز مى نمایاند و آرایش مى دهد، و یا به غرور در انجام بعضى مسائل دینى و مقدس از توجه به گناهان بزرگ اجتماعى و خیانت ها منصرف میدارد، همین که راه هاى بینش و اندیشه مستقیم را بست به گام دوم مى کشاند، در گام دوم ارتکاب فحشاء که گناهان رسوا و تجاوز به حقوق و حدود خلق است آسان مى گردد، در گام سوم وادار به جعل احکام و قوانین و نسبت آنها به خداوند مى نماید، تا هر بدى و زشتى و خیانتى را در لباس دین بیاراید، این منتهاى خطوه ها و خطه هاى شیطان و آخرین مرحله واژگونى و سقوط است وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ «15»

مگر نه این است که احبار یهود و کشیش هاى نصرانى در همه امور قوانینى را از پیش خود، و به سود شکم و شهوت خود وضع کردند، و با نسبت دادنش به خدا وضع آن قوانین را در امت یهود و مسیح استحکام بخشیدند، و آنها را به

عنوان مقررات حق به مردم باورندند، و مگر نه این است که در هر دوره اى مکتب سازان خائن قوانینى را از نزد خود ساخته و به آن رنگ مذهبى دادند و پاى آن قوانین را به عنوان قوانین دینى ثابت و محکم کردند، و بسیارى از مردم را به عمل به آن قوانین باطل و ساختگى وادار ساختند، و از این راه چه خیانت ها و جنایت ها که بر دین حق و بر مردم روا نداشتند.

آرى شیطان که در اصطلاح قرآن انسان طاغى و مفسد، و عاصى و ملحد و مصّر بر گمراه کردن مردم است، و نیز موجود پنهانى است که پیوسته زمینه ساز وسوسه و خنّاس گرى در درون آدمى است، جز دعوت به زشتى هاى عادى و معمولى و گناهان صغیره، و دعوت به گناهان کبیره، و مکتب سازى با رنگ و لعاب دینى کارى ندارد، و با این برنامه هایش نشان مى دهد که نسبت به انسان دشمنى آشکار است.

رسول خدا در روایتى بسیار مهم بخشى از محصولات شوم فرهنگ او را که در حالات و اعمال بشر رخ نشان مى دهد بیان مى کند، و به آثار زیانبار پیروى از فرهنگ او اشاره مى نماید:

«اذا کثر الزنا بعدى کثر موت الفجأة، و اذا طفف المکیال اخذهم الله بالسنین و النقص، و اذا منعوا الزکات منعت الارض برکاتها من الزرع و الثمار و المعادن، و اذا جاروا فى الحکم تعاونوا على الظلم و العدوان، و اذا نقضوا العهود سلط الله علیهم عدوهم، و اذا قطعوا الارحام جعلت الاموال فى ایدى الاشرار، و اذا لم یامروا بالمعروف و لم ینهوا عن المنکر و لم یتبعوا الاخیار من اهل بیتى سلط الله علیهم اشرارهم فیدعوا عند ذلک خیارهم فلا یستجاب لهم:» «16»

زمانى که پس از من زنا فراوان و زیاد شود، مرگ ناگهانى و سکته زیاد گردد، و هنگامى که کم فروشى به میان اهل کسب راه یابد، خدا مردم را به خشکسالى و کمبود دچار سازد، و چون از پرداخت زکات امتناع شود، زمین برکاتش را از زراعت و محصولات و معادن منع نماید، و چون در قضاوت و حکم ستم ورزند، نسبت به یکدیگر بر ستم و دشمنى کمک دهند، و چون پیمان شکن شوند خدا دشمنانشان را بر آنان چیره سازد، و هنگامى که از صله رحم دست بردارند، اموال و ثروت ها در دست اشرار قرار گیرد، و زمانى که امر به معروف و نهى از منکر را ترک کنند و خوبان از اهل بیتم را پیروى ننمایند، اشرارشان بر آنان تسلط یابند پس در چنین وضعى خوبانشان دعا کنند ولى به اجابت نرسد.

حضرت صادق (ع) به روایت شیخ طوسى که در علم و عمل شخصیتى کم نظیر است امامان هدایت را ریشه همه خیرها، و شیاطین را با تعبیر دشمنان امامان ریشه هر بدى و آلودگى باطنى و ظاهرى معرفى مى کنند:

«نحن اصل کل خیر و من فروعنا کل بر و من البر التوحید و الصلاة و الصیام و کظم الغیظ و العفو عن المسیئ و رحمة الفقیر و تعاهد الجار و الاقرار بالفضل لاهله و عدونا اصل کل شر و من فروعهم کل قبیح و فاحشة فمنهم الکذب و النمیمة، و البخل، و القطیعة، و اکل الربا و اکل مال الیتیم بغیر حقه و تعدى الحدود التى امر الله عزوجل و رکوب الفواحش ما ظهر منها و ما بطن من الزنا و السرقه و کل من وافق ذلک من القبیح و کذب من قال انه معنا و هو متعلق بفرع غیرنا:» «17»

ما ریشه تمام خیرها هستیم، نماز، روزه، فرو خوردن خشم، گذشت از بدکار، مهرورزى به تهیدست، تفقد از همسایه، و اقرار به فضل و برترى نسبت به اهل فضل است.

و دشمنان ما که شیاطین داخل این امت اند ریشه هر شر و بدى و از فروع آنان هر زشتى و گناه بزرگى است، از جمله زشتى ها وگناهان عبارت است از دروغ، سخن چینى، بخل، قطع رحم، رباخورى، خوردن مال یتیم به ناحق و تجاوز از مقررات و حدودى که خدا به آن فرمان داده، و ارتکاب هر گناه کبیره آشکار و پنهان که بخشى از آن زنا و دزدى و هر قبیحى از این مورد است، و دروغ مى گوید کسى که فکر مى کند شیعه ماست ولى آمیخته به شاخ و برگ غیر ماست.

امیرمؤمنان (ع) در بخشى از یک خطبه نهج البلاغه به اوضاع قمر در عقرب پیروان فرهنگ شیطان اشاره کرده مى فرماید:

«اقْبَلُوا عَلَى جِیفَةٍ قَدِ افْتَضَحُوا بِاکْلِهَا، وَ اصْطَلَحُوا عَلَى حُبِّهَا، وَ مَنْ عَشِقَ شَیْئا أَعْشَى بَصَرَهُ، وَ أَمْرَضَ قَلْبَهُ، فَهُوَ یَنْظُرُ بِعَیْنٍ غَیْرِ صَحِیحَةٍ، وَ یَسْمَعُ بِأُذُنٍ غَیْرِ سَمِیعَةٍ، قَدْ خَرَقَتِ الشَّهَوَاتُ عَقْلَهُ، وَ اءَمَاتَتِ الدُّنْیَا قَلْبَهُ، وَ وَلَّهَتْ عَلَیْهَا نَفْسُهُ.

فَهُوَ عَبْدٌ لَهَا وَ لِمَنْ فِى یَدَیْهِ شَىْ ءٌ مِنْهَا، حَیْثُمَا زَالَتْ زَالَ إِلَیْهَا، وَ حَیْثُمَا اءَقْبَلَتْ اءَقْبَلَ عَلَیْهَا، لَا یَنْزَجِرُ مِنَ اللَّهِ بِزَاجِرٍ، وَ لَا یَتَّعِظُ مِنْهُ بِوَاعِظٍ:» «18»

به مردارى چون حرام و ثروت باطل روى آوردند، و با خوردنش به عرصه افتضاح و رسوائى نشستند، بر دلبستگى به آن مردار اجتماع و اتفاق کردند، آرى کسى که با همه وجود عاشق معشوق باطل و جیفه دنیا شود دیده اش مختل و دلش بیمار مى گردد، در نتیجه با چشمى غیر صحیح مى بیند، چشمى که هیچ چیز را همه چیز، همه چیز را هیچ چیز، محدود را نامحدود و زشت را زیبا و صحیح را باطل و باطل را صحیح مى نگرد!

با گوشى غیر شنوا مى شنود، شهوات عقلش را تباه مى کند، و دنیا قلبش را از کار مى اندازد، وجودش نسبت به آن جیفه و مردار دچار سرگردانى و سردرگمى مى شود، در نتیجه بنده او میشود، و بنده کسى که چیزى از آن جیفه در دست اوست، آن جیفه به هر جانب بگردد او همه به همان جانب مى گردد، و به هر طرف روى آورد او هم به آن طرف روى کند، چنین عاشق بدبختى با هیچ عامل بازدارنده اى از معاصى و گناهان باز نمى ایستد و براى روى آوردن به حقایق از هیچ واعظى پند و نصیحت نمى پذیرد!

اینان بر خلاف اولیاء الهى، و پاکان روزگار، و بینایان راه، و سالکان مسلک معنا که مى کوشند از همه چیز برنامه هائى بسازند که دستشان را بگیرد، و به راه نجات و سعادت رهنموشان گردد، و درهاى خوشبختى را به رویشان باز کند، در فضاى تیره بختى و ظلمت مى کوشند عواملى فراهم آورند که پاى بندشان شود، و بدون این که بفهمند به اسارتشان گیرد، و بارى از گناهان و زشتى ها را بر دوششان نهد و دنیا و آخرتشان را تباه سازد، و این همه چیز جز پذیرفتن دعوت شیطان و افتادن در پى او از گام هاى خطرناک او نیست.

اینان به قول قرآن مجید:

یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیاةِ الدُّنْیا

نه این که از علم و دانش بى بهره باشند بلکه در هر روزگارى به تناسب وضع زمان از رشته هاى مختلف علمى بهره مند بوده و مدارس و مراکز و کتاب خانه هاى عریض و طویل در اختیار داشتند و دارند، ولى همه زحماتشان براى به دست آوردن انواع دانش در راه گسترده کردن سفره شهوات و لذات جسمى است، و به این خاطر از ارزش هاى الهى و انسانى تهى هستند، و جز به فرهنگ گناه نمى اندیشند، و اگر قدرتشان اقتضا کند به هر ظلم و ستمى به دیگران تن مى دهند، و منابع مادى و معیشتى مظلومان و مستضعفان را در کمال بى رحمى غارت مى کنند!

پیامبر اسلام درباره ى این پیروان بى چون و چراى شیطان به ابن مسعود فرمود:

«یا بن مسعود محاریبهم نساءهم، و شرفهم الدارهم و الدنانیر و همتهم بطونهم اولئک شر الاشرار، الفتنة معهم و الیهم یعود:» «19»

محراب عبادتشان زنانشان، و سربلندى شان ثروت و پولشان، و همتشان شکمشان مى باشد، اینان بدترین بدان هستند، فتنه با آنهاست و بازگشت فتنه به ایشان است.

و نیز درباره ى این پیروان تیره بخت فرهنگ شیطان و اجابت کننده دعوت این دشمن آشکار فرمود:

«سیأتى من بعدى اقوام یاکلون طیب الطعام و الوانها، و یرکبون الدواب، و تیزینون بزینة المرءة لزوجها، و یتبرجون تبرج النساء و زیّهن مثل زى الملوک الجبابرة و هم منافقوا هذه الامة فى آخر الزمان، شاربون بالقهوات، لاعبون بالکعاب، راکبون الشهوات، تارکون الجماعات، راقدون عن القمات، مفرطون فى العدوات ….» «20»

پس از من گروه هائى مى آیند که غذاهاى بهداشتى و رنگارنگ مى خورند، و بر مرکب هاى گوناگون سوار مى شوند، و خود را به آرایشى که زن براى شوهرش آرایش مى کند مى آرایند، و چون زنان در برابر دیگران خودآرائى مى نمایند، زندگى و منش آنان مانند زندگى پادشاهان ستمگر است، اینان در آخر الزمان منافقان این امت اند، شرابى که از دانه قهوه گرفته مى شود مى خورند، با تخته نرد قمار مى کنند، بر مرکب هر شهوت حرامى سوار مى شوند، از اجتماعات کناره مى گیرند و با مردم نیستند، بدون انجام عبادت سر به بالین گذراده به بستر خواب مى روند، در تجاوز به حقوق مردم افراط مى کنند.

بدون تردید غفلت از خدا، و بى توجهى به حقایق، و تعطیل عقل، و نشست و برخاست با فاسدان و مفسدان، و تسلیم شدن در برابر هواى نفس، همه و همه زمینه هائى است که انسان را به دام شیطان مى اندازد، و به اسارت او درآورده تابع فرهنگ وى مى کند، و راه سعادت دنیا و آخرت را به روى انسان مى بندد، و سبب هلاکت و تیره بختى و شقاوت در دنیا و آخرت مى شود.

انسان هاى عاقل و متفکر، و آنان که حکیمانه زندگى مى کنند، هیچ وقت به دام شیطان نمى افتند یا کمتر گرفتار این سگ هار مى شوند، و اگر گرفتار شوند به سرعت خود را نجات داده و به جبران آنچه بر آنان گذشته برمى خیزند، و زخمى که از او خورده اند معالجه مى نمایند.

به گوشه اى از زندگى زنى که داراى تعقل و تفکر و آراسته به حکمت دینى بود از قول حضرت رضا (ع) اشاره مى کنم باشد که مفید افتد.

راه زندگى صحیح

حضرت رضا (ع) به شیعه سفارش اکید مى فرمایند:

«اتقوا الله و علیکم بالتواضع و الشکر و الحمد:»

در همه امورتان تقواى الهى و اجتناب از محرمات را مراعات کنید، و به شما را به فروتنى و شکر نعمت و سپاس گزارى سفارش مى کنم.

حضرت پس از بیان این حقایق فرمودند:

مردى در بنى اسرائیل بود، که شبى کسى به خوابش آمد و گفت نیمى از عمرت در وسعت و راحت و بسط و گشایش رزقى، و نیم دیگر در مشقت و تنگدستى و تهیدستى از این دو نیمه کدام را انتخاب مى کنى؟ گفت من در زندگى خود شریکى دارم، باشد تا از او مشورت کرده و صلاح و مصلحت خود را جویا شوم.

چون بیدار شد خوابش را براى همسرش گفت، همسرش پاسخ داد بگو نیمه اول عمرم را مى خواهم در وسعت و گشایش باشم، به او در عالم خواب گفته شد مشکلى نیست دنیا به او روى آورد، و از هر طرف نعمت و ثروت به سویش سرازیر شد، همسرش مرتب او را تشویق به انفاق و صدقه و کمک به دیگران مى کرد، از او جداً مى خواست به همسایه نیازمند به اقوام تهیدست به مردم مشکل دار یارى بده و پیوسته خدا را به آن نعمت ها و بر توفیقى که در خدمت به خلق داشتند شکر مى کردند و سپاس مى گزاردند.

شبى از شب ها آن مرد به خواب وى آمد و گفت:

نیمى از زمان گذشت اکنون رأى تو چیست؟ باز گفت شریک دارم باشد از او مصلحت خواهى کنم چون صبح شد به همسرش جریان خواب را گفت، همسر آراسته به عقل و حکتمش به او گفت: خداوند به ما نعمتش را ارزانى داشت، و

ما به اندازه استطاعت شکرش را به جاى آوردیم، خداوند نسبت به وفاى به عهدش که فرموده: اگر شکر نعمت هایم را به جاى آورید حتماً نعمتم را بر شما افزون مى کنم سزاوارتر است، آن مرد در شب دیگر به خواب صاحب نعمت آمد و گفت: در همه عمرت در وسعت و گشایشى، و دیو تهیدستى و فقر به سراغت نخواهى آمد. «21»

پی نوشت ها
______________________________

(1)- کافى ج 5، ص 106?
(2)- کافى ج 5، ص 108?
(3)- انعام 45?
(4)- روضات الجنات ج 1 ص.
(5)- مجمع النورین 77?
(6)- انوار نعمانیه 349?
(7)- عنکبوت 13?
(8)- بحار ج 63، ص 314، ج 6، روضة الواعظین، ص … مکارم الاخلاق، ص.
(9)- مستدرک الوسائل قدیم ص 343?
(10)- وسائل قدیم ص 524?
(11)- کافى ج 5 ص 106?
(12)- کافى ج 5 ص 105?
(13)- کافى ج 4 ص 107 ح 7?
(14)- بحار ج 77 ص 104?
(15)- پرتوى از قرآن ج 2 ص 41?
(16)- بحار ج 77 ص 157 ح 129?
(17)- بحار ج 24 ص 303- مستدرک الوسائل ج 3 ص 403- کنز الفوائد.
(18)- نهج البلاغه خطبه 109?
(19)- بحار ج 77 ص 99?
(20)- بحار ج 77 ص 98?
(21)- مشکاة الانوار 30?

مطالب فوق برگرفته شده از:
کتاب  : تفسیر حکیم جلد پنجم
نوشته : استاد حسین انصاریان

منبع : پایگاه عرفان

مال حرام

رولت سبزی

آموزش و طرز تهیه رولت سبزی بدون گوشت

آشپزی:

مواد لازم

کره                                              60 گرم
تره‌فرنگی                                       یک ساقه
سیر                                             دو حبه
آرد سبوس‌دار گندم                           نصف لیوان
شیر پاستوریزه                                 یک لیوان
تخم‌مرغ                                         چهار عدد
پنیر پارمسان رنده شده                     دو قاشق غذاخوری
نمک و فلفل                                    به مقدار لازم

مواد لازم برای داخل رولت

اسفناج پخته و خرد شده                   سه قاشق غذاخوری
پنیر پارمسان رنده شده                     100 گرم
ذرت پخته شده                               یک پیمانه
پیازچه خرد شده                             یک قاشق غذاخوری
پنیر خامه‌ای                                   50 گرم
آویشن                                          به میزان لازم

این غذا برای چهار تا شش نفر مناسب می باشد

طرز تهیه

سیر و تره‌فرنگی را خرد کرده و با کمی کره تفت دهید تا نرم شوند بعد بقیه کره را با آرد، نمک و فلفل مخلوط کنید و روی حرارت بگذارید تا خامی آرد برطرف شود. سپس به مخلوط کره و آرد، کم‌کم شیر بیفزایید و هم بزنید و روی حرارت بگذارید تا غلیظ شود.
در این لحظه زرده‌های تخم‌مرغ‌ها را از سفیده‌ها جدا کنید و سفیده‌ها را با هم بزنید تا فرم بگیرند. زرده‌ها را هم بزنید و به مخلوط تره‌فرنگی، سیر و سس آرد بیفزایید. سفیده تخم‌مرغ زده شده را به مواد فوق بیفزایید و مخلوط را به آرامی هم بزنید.
آن‌گاه ذرت، اسفناج و پنیر پارمسان رنده شده، پیازچه خرد شده، آویشن و پنیر خامه‌ای را با هم مخلوط کنید و کنار بگذارید.
بعد مخلوط خمیر را در سینی فر که با کاغذ روغنی پوشانده شده بریزید و به مدت 12 دقیقه در طبقه وسط فر که از قبل داغ شده با حرارت 180 درجه بگذارید تا پف کند بعد از فر در آورید و سطح آن را پنیر پارمسان رنده شده بریزید و از مواد رولت سطح خمیر را بپوشانید و خمیر را لوله کنید و دوباره به مدت 15 دقیقه در فر بگذارید. بعد از خنک شدن رولت را برش بزنید.

نکته: در مواد داخل رولت به جای پنیر پارمسان می‌توانید از پنیر فتا استفاده کنید.

لینک مستقیم: http://mihangram.com/ashpazi-155.html 

رولت سبزی